Alicja w Krainie Uśmiechu

bo kiedyś obiecałem jej bajkę

Za siedmioma wyżynami,
za siedmioma dolinami
i maluśkim wodnym ciekiem
żyje sobie Ala z wdziękiem.

Żyje skromnie, lecz ochoczo
bo codziennie na roboczo,
(choć w niedzielę bąki zbija)
i tak życie jej przemija.

Ale ona nie dba o to.
Przecież życie to nie złoto –
tak powiada – nie lśni wiecznie.
Nie obrobisz życia ręcznie.

I się śmieje, śmieje szczerze,
a ja myślę, że jej wierzę,
choć to przecież trudna sztuka,
żyć wesoło, lśnić jak dukat.

autor

PP.

Napisany: 2006-09-17 Dodano: 2007-01-18 00:05:52

Ten wiersz przeczytano 703 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie