Anatomia życia

Wszędzie gdzie spojrzymy miłość otacza nas, gdyż Bóg jest Wszechobecny i On stworzył ten świat, abyśmy się kochali, Jemu swe serce oddali zło dobrem zwyciężali bez granic Bogu ufali.

Człowiek nie jest stworzony
do bólu i cierpienia,
lecz tylko do pełnego
w miłości zjednoczenia.
To ona jest naszym celem,
sensem, paliwem życia
jest napędem i siłą każdego
na ziemi bycia.

Sami tworzymy iluzję cierpienia wszechobecnego,
a przecież Bóg jest Miłością nie wykreował tego,
aby człowieka karać, lecz człowiek robi to sam,
bo dla niego cierpienie oznacza po prostu brak…
Brak „czegoś co on pragnie mieć właśnie w danej chwili
a, gdybyśmy wszystko mieli, jak wówczas byśmy żyli?

Bóg wie, co dla nas dobre i czego nam potrzeba
i daje nam to co piękne, lecz trzeba to umieć dostrzegać.
I tylko od nas zależy jak to wykorzystamy, gdyż
nie ma cierpienia z przymusu, bo wolna wolę mamy.

Dlatego zasada jest prosta trzeba w życiu miłować,
kochać co Pan Bóg stworzył i za wszystko dziękować.
To nie jest aż takie trudne, jakby się wydawało,
więc czemu stoisz w miejscu zamiast do przodu iść śmiało?

Warto wznosić się w górę, duszę napełniać radością,
pięknem i boskim światłem, emanować miłością.
Bo zawsze to, co dajemy kiedyś do nas powróci
i albo nas uszczęśliwi, albo życie zasmuci.

autor

Fioletowa13

Napisany: 2007-04-29 Dodano: 2007-04-29 17:33:52

Ten wiersz przeczytano 666 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie