Ani ptaków ani drzew
Kiedyś na drzewach było pełno ptaków
Kiedyś na świecie pełno było drzew
Namiętnych dziewcząt szalonych chłopaków
Dziś w ludziach płynie rozrzedzona krew.
I wszędzie kłamstwa intrygi matactwa
Zdumienie nawet nie uniesie brwi
Mnożą się plagi różnego robactwa
A między nimi egzystujesz ty.
Mnie postawiono do kolekcji w rzędzie
W kompanii diabła wyrównuję krok
Może za chwilę mnie już tu nie będzie
Może przeżyję jeszcze jeden rok
Ciągle mnie trapią te same pytania
Dlaczego po co gdzie kiedy i jak
Żyć pełną piersią nikt mi nie zabrania
Silnym jak drzewo wolnym być jak ptak.
Gregorek, 21.7.20
autor
return
Dodano: 2020-07-21 20:38:52
Ten wiersz przeczytano 483 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
im człek starszy, tym większa świadomość zmian na
gorsze....
refleksyjne zastanowienie pozwala choćby na malutka
skalę poczynić zmiany ku zachowaniu, albo ku
lepszemu....
pozdrawiam :)
Kiedyś drzewa "umierały stojąc," dzisiaj padają
mechanicznie uśmiercane bez miary. Dobry wiersz i
refleksyjny przekaz.
Gdy człek wie, dla kogo żyje jest mu łatwiej :)
Pozdrawiam :)
Dobrze się czyta, choć jeśli idzie o przekaz to nie do
końca się z nim zgadzam. Msz dobrze byłoby uzupełnić
interpunkcję. Miłego dnia:)
Zatem żyj pełną piersią.
Pozdrawiam
Są drzewa i ptaki.
I życie takie samo jest.
Wiem, że czasem wydaje się nam, że kiedyś było lepiej.
A może jest tak samo.
Piękny wiersz, byłaby z tego ładna poetycka piosenka.
ciekawa refleksja , ale jak sam piszesz: "Żyć pełną
piersią nikt mi nie zabrania"
tak :)
I bierzemy przykład z Ciebie. Bardzo trafnie w
dzisiejszą codzienność. Piękna poezja