Aniele

Dla odchodzącego powoli Anioła, bez którego nie wyobrażam sobie życia...kolejna osoba, od której jestem uzależniona..Osoba, która nigdy nie przeczyta tego wiersza...

Mój Aniele Najdoskonalej Święty
wiem, że starasz się mnie zrozumieć
ale zanim kolejny raz powiesz
- skończ -

przypomij sobie swoją własną śmierć
policz raz dwa dość?
łąmiąc skrzydła spadnij wreszcie
na ziemię

czoło usta twarz
wysmaruj lepkim błotem
- czymś co nazywasz uczuciem

później
możesz znowu "nie myśleć"
otrząsnąć swe chłodne skrzydła
by stały się nieskazitelnie szare

i kochać doskonale swoją anielicę
(cierpliwie łaskawie nie szukając poklasku)
tak jak Pan Bóg przykazał

na wieki wieków

ale najpierw podnieś się
- sam -

amen?

...nie staraj sie mnie zrozumieć, bo nigdy nie znajdziesz się w takiej sytuacji jak ja...nie życzę Ci tego, Aniołku, naprawdę...

autor

Dziewczynkaa

Dodano: 2005-09-01 14:20:32

Ten wiersz przeczytano 667 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie