Anioł na ziemi

Rozgląda się dookoła.
- Nie tak tu miało być!
"Gdzie ta radość?" woła.
- No gdzie?
Po lewej kłócą się sąsiadki
- O nic.
Po prawej córka się rzuca do matki.
- Czy słusznie?
Gdzie indziej kolejna dusza umiera.
- Z rozpaczy.
Kolejny morderca nóż w kieszeni otwiera.
- Dla hecy.
Daleko stąd ojciec dzieci bije.
- Tak niewinne!
Pod mostem bezdomny człowiek pije.
- Zgubił dom.
Nastolatka uciekła przed siebie.
- Nawet nie zauważyli.
Smutny chłopak myślami jest już w niebie.
- To tylko sprawa czasu.
Kochankowie znów się pobili.
- Nie słuchała go.
Rodzice małej Ali ponownie się upili.
- A ona wciąż płakała.
Piętnaście osób w wypadku zginęło.
- Auto jechało nie tak.
Piętnaście młodych dusz do nieba pofrunęło.
- Ot tak.

Rozgląda się Anioł i myśli:
"Mój Boże!"
Suknię bólem pobrudzoną czyści.
- Nie doczyścił.

Chce pomóc tym ludziom,
Powiedzieć jak żyć.
Tylko co tu zrobić,
Kiedy oni chcą źli być?
- Odleciał zakłopotany.

I znowu sami sobie pozostawieni,
Zło opętało wszystkich do końca.
Nawet niebiosa są już bezradne.
Pozostaje tylko krzyczeć do słońca.

autor

iskierka_nadziei

Napisany: 2005-09-27 Dodano: 2005-10-02 12:11:26

Ten wiersz przeczytano 944 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Nieregularny Klimat Zimny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie