Anioł szepcze
Chryzantemy w jesiennych odcieniach,
ukołysane melancholii nutą.
Znicze zadumy sączą płomienie,
by pamięć nie zgasła niepostrzeżenie.
Samotne groby. Nikt przy nich nie stoi,
krewni odeszli, ktoś znicze zapalił.
Anioł szepcze tęskne pacierze,
życie i śmierć, zmartwychwstanie.
Światełko nadziei płonie,
za tych co nagle wezwano,
za cierpiących przed odejściem,
za żyjących, wciąż w drodze.
autor
wiki20
Dodano: 2019-10-28 14:36:39
Ten wiersz przeczytano 1657 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (36)
Samotne groby widać tutaj w Niemczech, brak setek
ludzi nad grobami, żwiec i wspomnień, żałoba wygląda
tu inaczej.
1.11. nie ma zatłoczonych ulic i wędrówek ludzi. Nad
grobami jesteśmy tu sami ze swoją pamięcią
Dzień sztafety pokoleń
Wiki bardzo przekonujący wiersz do tego dnia, droga
trwa, ale kiedy się skończy nikt nie wie. Wtedy
znajdziemy sie z tymi którzy tę drogę przeszli.
Miłego dnia Wiki.
Całe życie jesteśmy w drodze, a na jej końcu dusza
wędruje do nieba, a ciało na cmentarz... Dobry wiersz,
pozdrawiam
wiersz o przemijaniu, o pamięci i nadziei wierzących.
Witaj
Refleksyjny wiersz o zadumie nad przemijaniem i
pamięcią o tych co odeszli.
Udanego dnia życzę.