Anioł trafiony

Gdy nienawiści pełne pociski
Z dołu zaskoczą, by ranić, gromić
Anioł trafiony, końca jest bliski
Wierny eskadrze towarzysz broni

Pikuje anioł, płonący jak żagiew
Kreśli przez niebo złocistą łunę
A skrzydła białe rozdarte jak żagiel
I postrzępione jak takielunek

Ciągnie za sobą warkocz płomieni
Powietrze iskrząca tnie aureola
Prze nieuchronnie, schodzi do ziemi
Czy to już koniec? Śmierć czy niewola?

Lecz on powstaje, strzepuje pył z ramion
Nie respektując wszechświata prawideł
Zrzuca swe skrzydła, niech się połamią
Zostanie wśród ludzi anioł bez skrzydeł.

autor

!lyricson

Napisany: 2007-01-07 Dodano: 2007-01-12 15:43:13

Ten wiersz przeczytano 689 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie