Anomalie człowiecze
Drażni jątrzy rani
bo tak chce
sam wie lepiej
choć ślepiec
błądzi choć droga prosta
mocno kocha
a jego miłość
ślady zostawia
męczy siebie i ciebie
żyć inaczej nie umie
skóra człowieka
serce potwora
kto stworzył
tę namiastkę ludzkości
co czyni wyrwę
w pojęciu dobra.
autor
altonk
Dodano: 2016-06-11 16:49:29
Ten wiersz przeczytano 769 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Każdy na swej drodze potyka się o anomalia...a
wszystko zostawia ślady, czasem rani...pozdrawiam
serdecznie
Do wielu ludzi pasuje Twój opis.
Zastanawiam się czy do mnie także?
To jedna z wielu rzeczy, która Stwórcy nie
wyszła:)Dobra refleksja.
Ech ile jest takich wilków w owczej skórze.
Serdeczności.
Anomalia to cześć bytu
Miłość jest tylko jedna-ta prawdziwa,przynosi
cierpienie sama z siebie,jeśli rani człowiek to nie
jest miłość,masz racje to anomalia,fajnie napisane:)
pozdrawiam.
Trudny temat
Pozdrawiam :)