Antidotum

Śpią we mnie niezaspokojone żądze,
których nie zna nikt,
rozkoszne namiętności,
wystukujące rytm,
niespokojne porywy serca,
które nie wie jaką drogą iść,
wszechogarniająca siła,
przez którą ciało drży -
rozpalone, wilgotne,
kropla drąży skałę,
dreszcz przebiaga przez delikatną skórę,
uniesienie, które wywołuje krzyk,
szept, który łagodnie mnie otula.
Nie potrafię się uwolnić,
wysiąść z tej pędzącej lokomotywy przypadkowych zdarzeń,
splotów dłoni, nieśmiałych uśmiechów, głębokich spojrzeń.
Bezwstydnie brnę dalej i szukam antidotum.

autor

Nikina

Napisany: 2010-01-04 Dodano: 2010-01-10 18:45:28

Ten wiersz przeczytano 773 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie