Atomowe przeziębienie

Już nigdy
Nie będziemy się budzić.

Życie
Nie jest interesownym zmrużeniem oczu.

Klątwa oddycha idyllą walki
O pokój
Lepszej rasy.

Nie będzie już głów
Na jedno wspomnienie
O nas

Mój duch
Stanie się motylem z naderwanym skrzydłem.
Ropa zaleje nam płuca
Gaz rozerwie nam serca

Atomowe podchody.

Trzęsę się
Lecz to nie przeiębienie.

Gaszę światło.
Proszę,
Całuj mnie mocniej
Z każdą następną nocą

Czasem zdaję sobie sprawę, że którejś nocy nie wstanę już po szklankę wody... Myślicie, że walczymy z ludobójstwem ? Czy też może umawiamy się na śmierć ?

autor

_Piżamka_

Napisany: 2008-08-13 Dodano: 2008-08-14 12:51:20

Ten wiersz przeczytano 811 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Polityka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie