ATRYBUTY

Wyraz eschatologii surrealistycznej 1998-2006 Lata księżycowe i młodzieńcze rytmy

To znów aniołowie Ci sami co kiedyś,
podległe temu co zastygłe ale zmieniające się.
Gdy płomień nadaje sens temu co przemija.

Most przestworzy oczekiwał aby wejść,
odsłoniły się wszystkie kurtyny.
Niebiosa oddały całą aurę swojej magii
a dłonie wychodziły z milionów błyskawic.

Potem przybył anioł wolności i wypluł ogień
rozpalając srebrne świece,
wyrwał pióro ze swoich skrzydeł.
Przeźroczyste i szklące się kolorem ognia
zimnego jak lód.

Podarował mi tajemnicę wszystkich wymiarów.
Rozmawiał dialektem umysłu.
Moje usta tylko milczały
a rozum pracował aby wydać sens bicia serca.

- Głowo niebiańska licząca gwiazdy w przestworzach,
nadając nawigację żeglarzom na dalekich morzach.
Czym zasłużyłem na zaszczyt Twego wizerunku.
Co sprawiło i skierowało cię w tym kierunku ? -

…..a skrzydła się łuną mieniły
i w moich oczach tańczyły

Odpowiedział że zraniony płacze.
Do każdej osoby puka i kołacze.

autor

30iel

Napisany: 2017-05-02 Dodano: 2017-05-02 08:47:27

Ten wiersz przeczytano 761 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie