Autobiografia
Byłam figlarnym dziewczęciem,
cieszyłam się życia chwilą,
z ciepłym słońca muśnięciem
szłam z uśmiechnięta miną.
Wchodziłam w dorosłe życie
pełna podziwu dla świata,
o szczęściu marzyłam skrycie,
chciałam być w miłość bogata.
Wiara w ludzi mnie zgubiła,
jak bańka prysły marzenia,
codzienność nie była miła,
zadała sercu cierpienia.
Mocny ból otworzył oczy,
inaczej spojrzałam na świat,
barwami jesieni kroczę
i nie liczę ile mam lat.
Otulona szalem nadziei
idę drogą przeznaczenia,
widzę przyszłość w zieleni
i nie mam nic do stracenia.
/EN/
autor
Isana
Dodano: 2012-03-08 08:27:15
Ten wiersz przeczytano 1645 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Piękny tytuł , piękny wiersz. Najlepsze myśli pomiędzy
wierszami, oczywiście można wiele się dowiedzieć.
Pięknieee bardzo :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Ciepły, serdeczny, piękny wiersz, poruszyłaś moje
serce tym co wyczytałam między wierszami, gorąco
pozdrawiam :)
O,przepraszam Isano:)
Zza zieleni nie widać lat Isasno:)Piękny
wiersz,dobrze,że nie o mnie:)+++
To jakby o mnie.....
Pozdrawiam serdecznie Isano :))
Oczywiscie "W życiu" Wpadłam do Ciebie bo...wiesz:)
,, Wiara w ludzi mnie zgubiła ,,.
Chyba większość z nas coś takiego w życiu przechodzi,
ludzie potrafią nieraz oblać pomyjami. Trzeba żyć
dalej! Później jesteśmy bardziej ostrożni.
Pozdrawiam.
Tak to wżyciu bywa, ale grunt to wiara w lepsze jutro.
Trzymaj się Elu
witaj,miło się czytało,ukłony
To doświadczenie przeżytych lat sprawia, że inaczej
spoglądamy na życie, a nadzieja - że ciągle jeszcze
chce nam się żyć.
Witaj...w tym dniu radość niech mimo przeżyć,ufaj,że
los niesie dobro,pozdrawiam miłego dnia
Szczęśliwe dzieciństwo mieć za sobą,
spełniać swoje marzenia,
brać z życia to co najpiękniejsze!
Choć ciągle jeszcze na coś liczę,
to do stracenia mam tylko życie!
Pozdrawiam!