W autobusie

Bardzo trafna refleksja Bronisławo. Dzisiejsza
młodzież w większości nie ma szacunku do nikogo.
Pozdrawiam paa

Ciekawy temat podany w prosty sposób, ale z racji że
to prosty wierszyk, to śmiało mogę napisać, ze utwór
ten mi się podoba.

Kwestia stania w środkach komunikacji jest
rzeczywiście konfliktowa - ja miałam też taki problem
- czułam się słabo, prawie do zemdlenia czy to w
autobusie czy w kościele i przyznam rację Turkusowej
Ani - nie wszyscy są w stanie to zrozumieć

refleksyjnie, pozdrawiam:)

Ładny wiersz, pouczający
Pozdrawiam

Hm, ja mysle ze ten Stary jak byl mlody tez siedzial i
miejsca nie ustepowal, a wiec przyszla na niego kolej,


kiedys widzialem mlodego co siedzial i wszyscy na
niego w autobusie pyskowali, jechal do spitala, dwa
dni puzniej juz nie zyl , tobyl moj kolega, od tego
czasu tez nie ustepuje ;))

pozdrawiam

niestety ale taka jest smutna prawda - czego Janka nie
nauczysz Jana już nie zdołasz
pozdrawiam

Świetnie to ujęłaś pozdrawiam serdecznie Basia

Dobra refleksja, aczkolwiek czasem młody schorowany
człowiek siedzi w autobusie i jest rugany przez
starszych, sama widziałam taką sytuację.
Pozdrawiam:)

Po smutnej u CibieBronisławo refleksji
zapraszam po uśmiech do mnie:)
Mam nadzieję,że jest znana Tobie piosenka
Elektrycznych gitar.
Pozdrawiam serdeczne
Grażyna:)

Smutna i jakże poruszająca refleksja. Pozdrawiam
bardzo serdecznie Broniu

Broniu super; temat na czasie, lecz jakże
smutny...ileż to mamy znieczulicy społecznej. ta nasza
dzisiejsza młodzież, tylko się wstydzić, bo kultury
niektórzy to nie mają za grosz. no cóż jak wychowamy
to tak mamy...pozdrawiam serdecznie. życzę mile
spędzonego dzionka. dziękuję za odwiedziny.

szybko lata miną
czy to coś lepszego?

Bardzo pouczający.
Pozdrawiam ciepło

znaki naszych czasów...dobrze o tym piszesz, przykre
to:) miłego dnia