AUTOPORTRET

I znowu pada deszcz,

i znowu płacze moje niebo.

Depresja sprzyja by,

zrobić znów coś złego.



Wzięłam to,

co miało pomóc wyjść słońcu.

I nagle było jasno!

I dobrze było w końcu...



A później przeszły mnie

burzowe błyskawice.

A później zimny pot

jak deszcz zlał moje lice.

A później...

już byłam na boleści dnie.

I znowu jak zwykle-

nienawidzę się...

autor

młoda

Dodano: 2004-11-15 21:12:28

Ten wiersz przeczytano 509 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie