Autoportret
Ubrana w te chwile,
które nie zdarzyły się,
w butach z delikatności
idę nieśmiało przed siebie,
w moim pokoju
zapach
czułości,
a moje usta wypowiadają wciąż samotności
słowa,
moje oczy pełne są nieba,
a w moim oknie nadal kwitnie nadzieja...
autor
samotnosc-w-sieci
Dodano: 2006-11-16 20:59:33
Ten wiersz przeczytano 526 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.