Autostrada A2

Autostradą do nikąd,
autostradą w krainę snów
i bezsennych nocy
zalanych potokiem
obcych mi emocji.
Walizka ma przepełniona
-milionem brutalnych myśli
poukładanych jedna obok drugiej
(ciasno)
jak kawałki drewna
w paczce zapałek.
Zaznać spokoju nie mogę
choć co rano
po każdej nie przespanej nocy
zjadam kłębki nerwów.
(jak makaron spaghetti)
Za mymi drzwiami,
wciąż bezsennie
przemierzam ciszę.
W której spokoju
już nie doświadczam.
Odkąd odeszłam wielkimi krokami.

autor

panihisteryczka

Napisany: 2009-06-16 Dodano: 2009-06-24 11:21:03

Ten wiersz przeczytano 599 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie