Babie lato
i mój książę
Na srebrnej nici
babiego lata
jesień rozpina rosy szmaragdy
zbieram podziwiam
jestem bogata
bo dla mnie każdy
ten diadem z ostu wepięłam we włosy
gdy powiedziałeś że masz mnie dosyć
z czarnej porzeczki włożyłam w noc
ciemną
ale już ciebie nie było ze mną
a sznurek pereł miałam na sobie
gdy zapłakałam w końcu po tobie
i garść diamentów rzuciłam pod nogi
ażebyś wiedział jak byłeś drogi
na lepkiej nici
babiego lata
jesień nawlekła rosy kropelki
chodzę oglądam
nie będę bogata
bo cóż bez ciebie cały świat wielki
Komentarze (17)
Fajna forma wiersza, nieregularna, a jednak świetna w
czytaniu i treść niebanalna:)
Krysiu ja przeczytałam po swojemu ...ten diadem z ostu
wpięłam we włosy ... z czarnej porzeczki ułożyłam noc
ciemną ...jesień nawleka rosy kropelki . Twój wiersz
jest bardzo dobry i ładny . A moje czytanie trochę
inne , nie bierz sobie za bardzo do serca .
A dziś smutno u Ciebie i babie lato nie chce
pocieszyć, ten Twój książę niedobry jakiś taki
Ciekawa forma,piękny wiersz o tęsknocie.
ładnie , jesiennie z nutą nostalgii...
............................kazny za czyms lub kims
tęskni..bieszczadzkiekie pozdrowionka...:)
jestes szczęściarą do kwadratu bo masz miłość w sercu
i skarby babiego lata...
Pięknie opisana zbliżająca się małymi krokami polska
jesień podoba się pozdrawiam cieplutko :)
Bardzo ładny, sentymentalny, jesienny wiersz o miłości
:) pozdrawiam
Nostalgia,miłość,niestety żadne bogactwo nie zastąpi
nam kochanej osoby ale Ty przecież masz taką i ciesz
się szczęściem,śliczny wiersz.
jesienna nostalgia ,miłość ...jakiś etap się kończy
wiosną inny zaczyna ....bardzo ładnie napisany wiersz
Lubię okres roku, gdy świat jest opleciony nićmi
babiego lata.
Ładny wiersz ... dobrze mieć kogoś w serduszku :)
Wrzesień i jesień, babie lato a potem? Piękne musiały
być te pajęczyny w ogrodzie skoro Cię pobudziły do
napisania tego wiersza
o żesz ty prowokatorko, umiesz pisać wiersze, a
podpuszczasz ludzi! nigdy więcej się nie dam nabrać :)