Bachus

Satyr pijany tak,
że chwieje się na boki,
lecz szczęściem jego,
nimfy pilnują łotrzyka,
idzie lasem,
śpiewając pochwalne peany.

Inny na fletni gra,
lew śpi u jego kopyt,
artysta zaklął go,
melodią słodką,miłą.

Korowód płynie w trawie,
nuci głośno szeptem,
radość maluje się,
na rozgrzanych twarzach,
a w lektyce,
przez centaury niesionej,
Bachus z poetą śpią,
śnią radosne treny.

Wino,wino niech żyje!
chodźmy z tym pochodem,
póki dusze są młode,
nieobrosłe piołunem.

autor

urizen

Napisany: 2007-01-30 Dodano: 2007-01-30 20:57:29

Ten wiersz przeczytano 872 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie