Bądź....

Dla kobiety której imienia nie znam. Za jej uśmiech na pieknej twarzy. Dziękuję za to, że pozwoliłaś mi odejść. Już więcej tego nie zrobię... Przepraszam....

Co się stanie z moją duszą gdy stracę wiarę?

Może przestanę śnić co noc o zbawieniu?

Czy odejdzie nadzieja złudna?

Dlaczego potrzeba jest ważniejsza od posiadania?

Kto jest tym który pisze mą księgę?

Dlaczego...?

Pytam się świata o swą przyszłość
nie otrzymuję odpowiedzi
śnię o jutrze, choć nie minęło jeszcze wczoraj
zapominam o dzisiaj które jest ułudą
tylko jedno marzenie wystarczy memu sercu
jej włosy falowane otwierają wszelkie drzwi
uśmiech figlarny roświetla mrok
lecz dlaczego widziałem go tylko raz...

Odeszłem bez słowa
przepraszam, że urodziłem się sobą
daj mi znak białą dłonią
jeszcze raz uśmiechnij się do mnie
powiedz, że to nie zabawa w miłość
poprostu bądź, proszę bądź....

Przykro mi kobieto której imienia nie znam, że odeszłem bez słowa. Może jeszcze kiedys się spotkamy, opowiemy sobie historie o dniu poznania. A może rozpoznasz mnie po cieniu na ścianie? Przykro mi, że odeszłem bez słowa. Sylwester 2006/2007 Grzybowice

autor

Undi

Dodano: 2007-01-01 15:27:09

Ten wiersz przeczytano 592 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie