Bądź dzielna

Pewnego razu Bóg powiedział - ,, bądź dzielna’’
Nigdy bym nie pomyślała, że słowa będą moją drogą, wskaźnikiem na resztę czasu spędzonego na ziemi. Może nawet zabiorę je, gdy będę przekraczać czas wtedy też się przydadzą.
Nigdy, bo wtedy też nie rozumiałam
Jak może zrozumieć dziecko?
Zakryłam twarz małymi rączkami
Myśl ciepła objęła mnie ramieniem, wsłuchana śpiew anioła, co ciągle dotykał dłoni
Zasnęłam spokojnie. Sen był jak ręce matki bezpieczny i ciepły.
Ciepło pozostało do dziś, choć ja sama nie potrafię tego przekazać
Rozpalonej i zwyczajnej wiejskiej miłości bez podarunków kupionych w sklepie
Radość z istnienia i chęć życia były cenniejsze niż lalka czy miś
Czekałam jesieni
Gdy Bóg powiedział
On nie rozkazywał to też i słowa nie były słowne
Jak piłka niezłapana w dłonie odskoczyły?
Choć zastąpiły mi matkę, bo ojciec był ciągle w drodze
Choć pakowane w plecak na drogę ciągle szumiały pośród samotnych dróg
On ciągle był jak ojciec a ojciec martwa natura
Chudzina o dwóch szczudłach gdzie wiatr potrąca loki
To znowu przewraca to już nauczka żebracza
,,Bądź dzielna’’ Gdy stokroć upadniesz, gdy suche będziesz miała łzy
Gdy ujrzysz świat z innej strony gdzie dłonie będą wysoko
Wyżej niż ty
I wicher, którego poznałaś w zabawnych sytuacjach
On już nie trąci włosa on porwie to, co miałaś
Płacz sierot skrzepem przytłumi twoje marzenia na zawsze
Zobaczysz śmierć z bliska na derce wspomnień i zdarzeń
Poczujesz się przybita do krzyża i cierpieć będzie ci dane w cierpieniu poznasz drogi początek
W nierzeczywistej biedzie, zakosztujesz rzeczywistego głodu porzucisz swoje życie
Lecz ,,bądź dzielna’’ bo ciągle jestem z Tobą.

autor

bodzia

Napisany: 2016-06-03 Dodano: 2016-06-07 10:18:10

Ten wiersz przeczytano 1589 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie