Baju...baju...
Tam został mały skrawek raju
jak na obrazku odpustowym,
tam cicho szepcą baju... baju...
dawne wspomnienia, w durnej głowie.
Bzy się tam pewnie rozszalały
z koślawym ze starości płotem,
majowy ogród im za mały,
więc wyruszają z wiatrem w drogę.
Strzecha się garbi z samotności
jak pies bezpański na rozdrożu,
i trzeba pozbyć się sumienia
żeby się nad nim nie zatrwożyć.
Lata wciąż pędzą gdzieś na oślep,
pewnie im śpieszno w bramy święte,
a myśli w głowie tak nieznośne
wciąż tamto niebo chcą pamiętać.
autor
sael
Dodano: 2018-04-18 12:21:28
Ten wiersz przeczytano 1368 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Tamto Niebo - malowniczy wiersz z puentą -
zindywidualizowaną niewykle, Kazdy - niebo swoje
pamięta. ja też - mimo grozy Pana Boga i pożniejszego
blasku gromow - z jasnego nieba.
Pozdrawiam:)
Sielsko u Ciebie w pamięci, ale prawdziwie. -
ściskam:)
podoba mi się
miłego dnia życzę
Zdało by się parę kresek.
Dało by się to czytać.
Ja wiem polska mowa trudna mowa.
Spokoju ducha i nocy.
Piszesz być może z bardzo daleka, może nawet z
drugiego pokolenia emigracji... - pięknie piszesz i u
Ciebie - odwoływanie się do bardzo starych obrazków
jest niezwykle prawdziwe i przemawiające. Byćmoze -
wlaśnie Ty - masz szczególne prawo do tych starych
strzech. Nostalgi, wzruszenie - u Ciebie - do
krajobrazow, u mnie- do "jednej takiej"z Sao Paulo,
która taki wiersz mogłaby napisać, która - jak
piętnastolatka - mnie - szesnastoletniego - urzekła,
Przesylam moc serdeczności:)
Ciekawie, pozdrawiam serdecznie;)
wzruszyłaś moje klimaty Pozdrawiam:))
...przywołałeś wspomnienia; bardzo dobry wiersz:))
baaardzo ładnie, sentymentalnie, fajne klimaty -
pozdrawiam :)
Twój wiersz przywołuje we mnie wspomnienia.
Pozdrawiam:)
Marek
Piękny nostalgiczny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie
☀
Podoba się pełen nostalgii wiersz.
Pozdrawiam :)
Diakrytyką Ci powiało,
ale mi się przeczytało.
Pozdrawiam Sael.
Dopiero nad życia skrajem pojmujemy, że dzieciństwo
było naszym rajem... pozdrawiam
piękne wspomnienia...
a tamtej strzechy i płotu pewnie już nie ma. może
przebiega droga szybkiego ruchu?
pozdrawiam :)
Wzruszające wspomnienie nieba, nad rodzinnym domem.
Miłego dnia:)