Ballada...

Chmurny, szary dzień, zjawiła nagle się, ballada przyniesiona z wiatrem z niespokojnych miejsc.W przeciągu paru chwil zapadła w serce mi, jak gdybym ją na pamięć znała, znała nie od dziś...

kiedy pierwszy raz Ją zobaczyłam
nie wiedziałam i nie znałam
nie doceniałam
może nawet nie widziałam

przyszła z jesiennym wiatrem
miała smagłą twarz
ciemne oczy bez uśmiechu
kapryśne pobladłe usta
Ubrana w łachmany
trzymała się dumnie

Jej głos
podobny do szumu wiatru
spacerowała po zeschłych liściach
odezwała się

zadała kilka pytać
z cierpliwością wysłuchała
pogładziła po włosach
otarła łzy
i odeszła
z pierwszym promieniem
wiosennego słońca

...dopiero wtedy pożałowałam...

...Ballado hej, Ballado niepokorna, wyśpiewać chcesz, co tylko w duszy gra... Najlepiej dziś, gdy jestes całkiem wolna, naturę masz przekorną tak, jak wiatr...

autor

Freedom

Napisany: 2005-10-26 Dodano: 2005-10-27 18:59:38

Ten wiersz przeczytano 520 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie