ballada o smutnym człowieku

Człowiek był już właściwie wszystkim
dymem
mydłem
mięsem
chlebem
słowem
zdaniem
ciągiem liter w swojej formie.
Rzadziej jednak był człowiekiem
nie dla niego było kochać
nie dla niego być kochanym.
Obył się bez wstydu, żalu
bez współczucia przeżył swoje
wykpił, zdradził, zabił
i zapomniał, że nie zapomni.
A imie zostało to samo
bo nikt go nie zmienił za winy.
I choć rzadko był człowiekiem
to wciąż nazywa się człowiek.

autor

trampek

Napisany: 2006-03-21 Dodano: 2006-03-21 22:21:19

Ten wiersz przeczytano 799 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie