banita

Gdy dusza krzykiem przerywa sen,
a serce płacze bez powodu...
tęsknię i czekam,aż przyjdzie dzień,
kiedy z powrotem będę w domu.

Nie ma nikogo,kto pocieszy,
samotne serce umęczone,
brak słów dla ciała i dla duszy...
których nikt tutaj nie wypowie.

Obcy krajobraz nie zachwyca
i ludzie,których nie rozumiem...
prowadzę życie jak banita,
wygnany...a żyć tak nie umiem.

Nie będę skarżyć się na los,
podniosę się...pójdę do przodu...
i na spokojnie odliczę czas,
który pozwoli wrócić do domu.

autor

return

Napisany: 2006-07-06 Dodano: 2006-07-06 19:29:52

Ten wiersz przeczytano 671 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie