BARDZO STARZY LUDZIE
Bardzo starzy ludzie
Mają spojrzenia pełne
Smutku i cierpienia.
W ich oczach
Odbija się wieczność
I drży, jak płomień świecy,
Bezradność.
Na wyciągnięcie ręki mają
Kosmiczną ciemność,
Więc szukają sensu
Poza rozumem.
Nie przywiązują się do
Rzeczy, miejsc i ludzi.
Upływający czas
Już ich nie leczy,
Tylko przyzwyczaja do bólu.
Jak patrzą na spadającą gwiazdę,
To szepczą tylko jedno,
Jedyne życzenie -
Żeby nie cierpieć.
autor
KapRysiek
Dodano: 2012-08-09 14:34:49
Ten wiersz przeczytano 601 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Śpiewamy na urodzinach "Sto lat", a tak w duchu
odpowiedzmy sobie, czy chcielibyśmy dożyć tej setki,
żyć w chorobie i bezradności, ze świadomością, że
śmierć jest tuż-tuż. Bardzo poruszający, refleksyjny
wiersz.
Pan Bóg źle wymyślił starość - często słyszę takie
słowa od ludzi w podeszłym wieku.Trudno się nie
zgodzić.
Smutny temat poruszyłeś KapRyśku i słusznie, bo jak
dożyjemy...
Pozdrawiam.
Smutny temat wiersza i jakze prawdziwy.Pozdrawiam:)
Smutny poruszasz temat, jednak bardzo ważny i istotny
dla nas wszystkich. Kiedyś każdy z nas może wypowie
takie życzenie widząc spadającą gwiazdę. Pozdrawiam:)