Barwy jesieni

o, i doszliśmy!... do kompromisu:)

Miniaturka -wskazanie
p o z d r a w i a m

"Bomi" - tutaj się uparła
i ze siwym mnie się wdarła,
miedzy srebro a szpaczyznę,
które zdobią, no... mężczyznę.

Ta, kobiety już nie zdobi,
ona - farbę sobie zrobi,
czasem nawet balejażyk
(w koafiurze to ołtarzyk ).

Siwy, zgoda, niech se będzie,
pod pachami, (nawet - wszędzie).
Tylko… gdy łeb wyliniały,
nie jest ci on srebrnobiały.

Ale dosyć tej nauki,
bo to sztuka jest dla sztuki.
Kto w porady moje wątpi,
niech peruką włos zastąpi

;)))

Chyba wyczuwam, w czym tkwi różnica: Linienie smuci,
srebro zachwyca. Miłego dnia.

haha, nie powiem nigdy - wyliniały

A ja myślałam że to barwy zimy:)))

spieszę z małym głosem w sprawie
(ojjjjjjjjjj! zadyszki się nabawię?)
przed śniadaniem człek - kobita
jeszcze nie jest wszakże syta,
a wiadomo: chleb na myśli
rozróżnianie głodem czyści.
tytułowe wnet: "jesieni"
zmieni w odę do..... pieczeni! :))))

bomi - gdyby tak było, jak mówisz, to miniaturka by
nie powstała, a skoro powstała, to tak być musi, jak w
niej zapisano... ;p

Przed, czy po śniadaniu, mogie, czy nie mogie -
kobito... sobota to sobota, chyba się jasno wyraziłem.
W niedzielę, po sumie... a to co innego. Zarówno stan
zaspokojenia śniadaniowego, jak i kościelnego
uduchowienia, będą predysponowały organizm grusz-eli
do rozróżniania.

miniaturki u Ciebie chyba jeszcze nie czytałam,
barwą jesieni jest siwy i już:))

sobotnim:))

Nie odczytał Pan niuansu: a mogę? = czy jestem w
stanie? :))) Tak rozróżniać przed śniadaniem....
:)))))))

Nie przy sobocie... ;(

NIE! Bardzo mi przykro, ale... nie wyrażam zgody ;(

Postaram się jak mogę!
A mogę? :))))