behawiornik kieszonkowy

posługuję się gromkim rozproszeniem w celach rozrywkowych
nie ma to znamion nauki ani techniki
w sercu miasta zaszczepiło się dwustu chorych na współczucie
to nie są oznaki pandemii, nic nam nie grozi
Szeregowo ustawione zaniechania bolą jak zaawansowany ischias
zamieszkujący okolice lędźwi lub innych pobliskich osad
równolegle potrącam codzienność zanim przejrzy się w dnie butelki
audio – nie odbiera
wideo – obraz kontrolny
zaskakujące są te serpentyny, ścieżki proste, kręte, bezdroża
jak z filmów Bergmana choć bez analizy
obojętność zostawiam na podwieczorek
niech dojrzeje w tłoku migotań przedsionków
zainspirowana wyrazem twarzy mijanych pomników
nie licząc Czterech Śpiących
niemy prestidigitator kieruje na skrzyżowaniu ruchem
niestety jednostajnym, i nie moim własnym
wzdłuż estakady poruszyły się pierwsze stalowe Zeppeliny
zachęcając do odsłuchu
audio – nadal nie odbiera
wideo mechanicznie odtwarza status quo
beze mnie to wszystko i tak zaistnieje
szastam wielkimi słowami
zasmarkańcy myślą że to obelgi
niewielkość mieszkań na Grochowie
nastraja do wycia w kącie jak zbesztany przez dozorcę
"żebym skonał nie podpaliłem tego śmietnika!
ńie wybiłem szyby piwnicy, w piłkę gram tylko wspomnieniami z mundialu"
wciąż nieoceniony zdaje się kostium ignoranta
z pilotem do rozsądku w lewej kieszeni

autor

Bielan

Napisany: 2007-04-19 Dodano: 2007-04-20 11:52:59

Ten wiersz przeczytano 547 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie