Bertolecja - Pszczoła - Orchidea
Na wysokości kwiaty - kwiaty wszędzie,
Woń nektaru się w powietrzu przędzie
I tyka czułki owada...
...Skrzydełka rozkłada i leci... - leci,
Czas potem - kiedy kwiat się już
odkwieci
To na ziemię owoc spada...
Inny jeszcze kwiat rośnie na niskości,
A kielich jego pełen obfitości
Kto pije z niego będzie...
Bez niego owad, potem drzewo zginie,
Sam kwiat nie uschnie i się nie
rozpłynie
Jak nie zszarzą się łabędzie.
autor
quidam
Dodano: 2011-10-16 14:56:11
Ten wiersz przeczytano 760 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Delikatnie, pięknie, mądrze.
ile w sercu dobroci a rozumu w głowie
ten bez zastanowienia odpowie,
że w każdym wiersza słowie
złota waga.
Przeczytałem ten tu wiersz. Pozdrawiam!!!+