Bez ciebie
Sięgam
szczytów nieba
myślą
rozdzieram
szaty
bezlitośnie
wtłoczona
w ciemność nocy
świtem
obudzona
w porannej rosie
zastygam
w łkaniu skrzypiec
bez ciebie
autor
graynano
Dodano: 2014-11-04 17:44:00
Ten wiersz przeczytano 1915 razy
Oddanych głosów: 39
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (42)
cienką strugą się wysączyła samotność:)
smutność - pięknością opisana...
Pozdrówka serdeczne! :)
Czasem trzeba podusię by nie potłuc się przy upadku bo
w życiu często tak bywa że to co piękne kończy się
niespodziewanie...Choć smutno i melancholijnie ale
bardzo mi się podoba ....Pozdrawiam serdecznie
Melancholijnie opisana samotnosć
Pięknie w mini zamknęłaś wszystkie rdzace się z
samotnosci uczucia
Pogodnie pozdrawiam :)
Samotność to najgorsza trucizna dla człowieka .
Namaskar
Melancholia o muzycznym wydźwięku. Jest też motyw
zdobywania.
Pozdrawiam
Jurek
Ładna melancholia:)
Udana melancholia miłosna
ładny wiersz
Ladna melancholia.
Pozdrawiam:)
Ładny melancholijny wiersz:-) Pozdrawiam serdecznie.
Lubię akcenty muzyczne w treści
Pozdrawiam
Prześlicznie....
Pięknie napisana melancholia. Pozdrawiam Cię bardzo
serdecznie Grażynko
Żałuję że los nie pisze życia ołówkiem.