Bez ciebie
Sięgam
szczytów nieba
myślą
rozdzieram
szaty
bezlitośnie
wtłoczona
w ciemność nocy
świtem
obudzona
w porannej rosie
zastygam
w łkaniu skrzypiec
bez ciebie
autor
graynano
Dodano: 2014-11-04 17:44:00
Ten wiersz przeczytano 1923 razy
Oddanych głosów: 39
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (42)
Grażynko coś ostatnio melancholia zagościła u Ciebie
pogoń ją i wyjdź na słonko Pozdrawiam serdecznie:)
Wiersz jest ciekawie napisany,
ale napewno nie domnie ;))
Tęsknota zbliża, boli, ale i uszlachetnia...
Pozdrawiam
Smutno, ale samotnosć rzadko bywa wesoła.
Grażyniu, pięknie i wzruszająco piszesz ale niepokoi
mnie, że od dłuższego czasu tak smutno. Proszę o
więcej optymizmu.
Miłego wieczorku i serdeczności dla Ciebie paaa :)
Piękna melancholijna tęsknota,bardzo mi się podoba.
Pozdrawiam Cię Grażynko serdecznie:)
i niech żałuje.
Pozdrawiam serdecznie
Pięknie i melancholijnie w mini o samotności:) miłego
wieczoru Grażynko
Miniatura przepełniona tęsknotą.
Miłego wieczoru.
melancholijnie i smutno, pozdrawiam:)
bardzo smutno lecz pieknie pozdrawiam
Pięknie, choć bardzo smutno.
Pozdrawiam serdecznie.