Bez końca

no właśnie, o miłości można pisać "bez końca"

Patrz jak nasze serca zamieniają się w lód,
I jak miłość nie ma już żadnego znaczenia,
To od ludzi nienawistnych bije taki chłód,
By do końca świata nie znać swego imienia,
I nie znać smaku serca przebudzenia...

Romantyk jedynym istniejącym duchem,
Którego wartość może znać każdy lud,
Miłości da czas, uwiedzie, ukaże skruchę,
Lecz nie ideałem jest patriotyczny duch,
I nie zamieni kamieni w puch...

Jedynie w miłość popada i kocha bez końca,
I czasem gdy cierpi z powodu swej luby,
Pisze poezje skierowany twarzą do słońca,
Doprowadza się do rozpaczy, bliski zguby,
Cierpi, gdyż oddał miłości śluby...

Nie potrafi kochać żadnej innej dziewicy,
Myśli, tęskni i rozpacza za pierwszą miłością,
I choć widzi inną piękność po swej lewicy,
Jest tylko poetą, kocha całą okazałością,
I nie obdarzajcie go litością...

autor

Szefol

Napisany: 2005-05-30 Dodano: 2005-06-01 17:21:56

Ten wiersz przeczytano 590 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie