Bez miłości nie ma poezji
Ten blask, który ukryty we mnie drzemie
W wierszach płonie niczym pochodnia
To blask niczym nie skrytej miłości
To blask, którego nie ma za dnia
Świeci nocą, oświetlając poezji
korytarze
By myśli na druk z łatwością podmienić
Bo poezja to labirynt najskrytszych
marzeń
Tych co je w słowa potrafią zamienić
A miłość baterią tego płomienia
Bo to ona grzeje serca do czynów tak
pieknych
bez niej nie było by poezji słowa
Ani tych wierszy, miłosnych, namiętnych
Dla mojej miłości jeszcze do końca nie odkrytej
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.