Bezdroża miłości

Przemierzamy przez bezdroża
rumakiem krwistej maści.
Oddaleni od świateł miasta
przykrywani gwiezdną porą.

Pośród zielnych kwiatów masy
odgradzanych zboża kłosem.
Niewidzialni, niesłyszalni
wiją się w ściółki podłożu.

W bezgranicznym zapomnieniu
w swoim świecie czas zakryli.
By tej pięknej, błogiej myśli
żadne siły nie zmąciły.

Pełni żądzy własnych pragnień,
owładnięci żarem ducha,
niestrudzeni w swych dążeniach,
odkrywają ciał zaułki.

W tej bezdennej, głuchej ciszy
niesie się woń namiętności.
Blisko siebie są wtuleni,
rytm ich wspólny w sercach gości.

*** Tych pięknych chwil nie zabierze mi nic, one będą wiecznie trwać jak ja i ty ***

autor

mataiwusi

Napisany: 2005-07-31 Dodano: 2013-07-31 10:51:44

Ten wiersz przeczytano 771 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie