Bezduszna rzeczywistość

Zaczynamy żyć w bezdusznej
rzeczywistości bez okazywania
uczuć, emocji.
Wokół moc pozerstwa, brak
autentyczności.

Ludzie unikają osobistego kontaktu.
Życie przenoszą do Internetu.
Przyjaciół zastępują media.
Zatracają więzi uczuciowe.
Żyją jak automaty w nierealnym,
wirtualnym świecie.

Przecież każdy potrzebuje ciepła,
codziennej życzliwości, bliskości.
Lżej mu będzie na duszy,
gdy od kochanej osoby
miłe słowa usłyszy.

Tylko jedno mamy życie.
Cieszmy się natury pięknem,
a mediami z umiarem.
Los obdarzy nas pogodą ducha,
odmrozi nasze serca.

Obok zobaczymy człowieka,
który jest realny, na kontakt,
pomoc i uśmiech czeka.

autor

@Krystek

Napisany: 2020-11-25 Dodano: 2020-11-25 07:22:43

Ten wiersz przeczytano 770 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie