Bezistnienia i nijakości

Dziękuję... :)

Wow, bądzo fajnie, pozdrawiam;)

Zyto, dziękuję za czytanie, zastanowienie nad tekstem
i za wnikliwy komentarz. Chcę też po prostu
podziękować ci za to, że spoglądnęłaś na mój tekst nie
pod kątem korekty ewentualnych błędów (z czego ja np.
nie chcę rezygnować, kiedy spotykam dobre teksty z
drobnymi usterkami) i za zetknięcie się z twoim
indywidualnym ciekawym punktem widzenia. Pozdrawiam
serdecznie.

...w sumie nie skończyłam, bo mi uleciało samowolnie.
Też jestem uwięziona przez nowoczesność.
Ossa77. Do Migawek zajrzałam i się wpisałam.

Trzeba kilka razy przeczytać, aby wyczytać sens,
Zrozumienie w pierwszym czytaniu tym bardziej
utrudnione, gdyż tekst jest bez znaków
Interpunkcyjnych.
Generalnie chodzi o zamknięcie się w sobie, wycofanie
fizyczne i mentalne.
Czy to brak wiary w siebie - jak odbiera
bluszcz - może też, ale powody są - moim zdaniem -
głębsze.
To jakieś przykre doświadczenia, które przygniatają,
jak wieko.
To uwięzienie jest z jednej strony niby doskonałe,
ale wbrew naturze. Dlatego
stwarza się pozory, dla podglądaczy, ale w sumie

Dziękuję wam serdecznie za każdy z komentarzy. Za te
lakoniczne, za faramuszki, za pytajniki — te dogłębne
i wnikliwe; naturalnie również za te czasem
napastliwe. Czy piszę moje teksty krzywymi słowami —
być może, to zależy od czytelnika i jego percepcji. Na
pewno piszę, nie oglądając się za siebie — swobodnie.
Do ideału zaordynowanego przez poprawiaczy zasad-PPG i
do przyjętych tam reguł nie pasuję ani do ich
niemrawych prolongat lub scedowań. Jestem niezasadna.
Na pewno jestem moim pisaniem bezapelacyjnie
przyzwoitą i nieskazitelnie porządną wejściówką do
przebieralni póz w gabinecie tysiąca sprzecznych
obiektywów. Serdeczne pozdrowienia wszystkim I dobrej
nocy :)

Bardzo dobry przekaz wiersza. Czasami brak wiary w
siebie nie pozwala spojrzeć na świat z innej
perspektywy :)

one czasami Go się boją,tak po cichu

Ciekawie widziany świat:)pozdrawiam serdecznie:)

"Czym jestem? Co powinienem robić? W co mogę
wierzyć i czego mogę się spodziewać? Do tego
wszystko się sprowadza w filozofii."
- Georg Christopch Lichtenberg.
Pozdrawiam Ossa o takie zapędy Cię nie podejrzewałem.

Twój dla mnie refleksyjny wiersz skłania czytelnika do
zastanowienia się nad wartościami, które są poza
zasięgiem nasze mocy.
Pozdrawiam:)

Odbieram wiersz jako powielanie innych wzorców, bez
kreowania własnych, nowych, ta kastracja codziennego
różańca, to chyba wychodzenie poza rutynę, ale też
można odebrać to jak podróżniczka, nie do końca do
mnie jest to dla mnie zrozumiałe.
Z pewnością wiersz ciekawy i wartościowy.
Miłego wieczoru życzę :)

Chciałabym przeczytać ten utwór złożony z prostych
słów."Zamykam solo życia i wieko
przekonań doświadczeniami.
Stworzyłam siebie, zakleszczoną
w obcej doskonałości
samokrytycznej kastracji
codziennego różańca. Nie rozumiem tego. Kastracja
codziennego różańca-czy to obraza religijna?
http://poecipogodzinach.blogspot.com/2012/01/podstawow
e-zasady-pisania-dobrych.html?m=1

...ciekawe postrzeganie świata:))

miłego wieczoru

Witaj Ossa. Odbieram Twoj wiersz jako zachętę do
pozbycia się bylejakości, powtarzania tych samych
obrazów, powtorzeń jak w różańcu... wychodzenia poza
granice, sięgania wyżej po to co wydaje się
nieuchwytne. Nie wiem czy dobrze rozumiem ale chodzi o
to aby w życiu czy też w tworzeniu w sztuce nie być
jak cookie cutter. Stawiasz na orginalność. Pochwalam,
ale nie każdy jest w stanie wyłamać się czy to z
lenistwa czy może braku wiary w siebie, powodów może
być wiele. Niemniej wiersz jak dla mnie jest
wartościowy bo czasami wystarczy aby przypomnieć aby
ktoś inny zatrzymał się i zastanowił. To Twój
komentarz u mnie, pozwolił mi na takie właśnie
zatrzymanie (za co dziękuję) a wiersz Twój spełnił
podobne zadanie. Dlatego uczciwie mogę powiedzieć, że
przemawia do mnie. Moc serdeczności Ossa.