Bezowocne rozważania

Gdy tak leżę sobie na brzuchu,
O niebieskich migdałach marzę.
Dłubię palcem w pamięci i w uchu,
Słońce lekko promykiem mnie darzy.
Patrzę w dal nie wydając głosu,
Przez zamknięte powieki śledzę.
Wiatr na glacy rozwiewa mi włosy,
A ja leżę na trawie pod miedzą.

Śledzę gapię i piszę gałami,
Za czym gna dokąd goni tłum głupi.
Ktoś zatrzyma się kiedyś u bramy,
Kiedy może już trumnę tylko kupić.
A ja leżę na brzuchu wydatnie,
Aż nad wyraz mi dziwią się ludzie.
Tak naprawdę to mam wszystko na dnie,
W tawie leżę i jestem na luzie.

Mogę leżeć tak do samej śmierci,
I choć ludzie wciąż dziwić się będą.
Jestem głupi tak każdy człek twierdzi,
Gapią się z gębą strasznie nadentą.

A ja leżę na zielonej trawie,
A świat do mnie i do mnie należy.
Leżąc dalej mam to wszystko na dnie,
Jak ktoś chce niech w to wszysto uwierzy.

autor

13-13-13

Napisany: 2003-02-03 Dodano: 2009-07-20 23:05:12

Ten wiersz przeczytano 492 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie