Bezpłodna monotonia

Ach ta egzystencja.....

Uwięziony w bezpłodnej czasoprzestrzeni przyprawionej monotonią
Egzystuję cichutko w małomiasteczkowej rzeczywistości
Słońce dziś pozdrowiło ściany budynków środkowym palcem
Beszczelnie chowając się za złowrogie chmury
Tak się zastanawiam co ja tu jeszcze robię
Dołączając tym pytaniem do grona zawiedzionych
Frustratów szukających garnka na końcu tęczy
Za ścianą sąsiedzi rzucają w siebie mięsem
Odgrywając przed dziećmi kolejny akt kłótni
A ja zamknięty w labiryncie mojego umysłu
Buduję pozytywny obraz dnia jutrzejszego

autor

morfeusz00

Napisany: 2007-03-18 Dodano: 2007-03-19 07:10:56

Ten wiersz przeczytano 414 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie