W bezruchu

@Sotek, miło, że utwór odczuwasz. Dziękuję za wizytę i
serdeczności zasyłam. :)

Ładnie wyrażona miłość. Czuć ja w przekazie Twojego
wiersza.
Pozdrawiam:)

@Donno/Zyto/kopalido/WINSTONIE/Amorze1988/zmegi
dziękuję za przychylne oceny i za mniej lub bardziej
wnikliwe komentarze, ale przede wszystkim dziękuję za
czytanie i odwiedziny. Pozdrawiam serdecznie.

Bardzo ciekawy wiersz pełen Miłości, pozdrawiam :)

Bardzo przyjemny wiersz w odbiorze.

@nea: „... jak zachłannym okruszkiem chleba... utopć
się... życie stracić” Jak rzecz martwa miże być
zachłanną? Wybacz ne, ale twój komentarz jest od a do
z alogiczny dla mnie, ale każdy czytelnik ma prawo do
swojego odbioru ...

Pięknie pod wielkim wrażeniem słów wiersza!
:)
Pozdrawiam!
Ukłony zostawiam!
Dziękuję!

Tym subtelnym wierszem mnie uwiodłaś.

to niczym wiatr
w nikim nie musi być zakochany
by piękny kwiat rozsiać
zwłaszcza na łąki umajone
po których chodzę też ja w:)
i jak nie jedni rzece ufają
to powiem,trzeba ją znać
bo nie jedni się utopią
przy brzegu samym
jak zachłannym okruszkiem chleba
życie stracą
pomimo reanimacji
bo chyba każdy wie
jak mały okruszek
może być wielką mosiężną skałą
którą się chciało lekko strawić
to niczym bez wiatru
latawca nie puścisz
jak idiotyzm wystawisz w:)

Witaj Ossa. Jest to wiersz wyjątkowej urody. Tak mnie
zauroczył, że czytałam kilkakrotnie. Metafory brzmią
bardzo naturalnie, nie czuję się sztuczności czy
cukierkowatości. Całość pięknie się splata w delikatny
wzór jak ozdobniki nad i pod wierszem. Mnie bardzo
wyciszyły słowa wiersza dzięki ciepłej atmosferze jaką
stworzyłaś. Moc serdeczności.

Oj piękny ten dotyk:)pozdrawiam serdecznie:)