Bezsennoc
nie jestem homoseksualistą
narkomanem
żigolakiem
domorosłym tatuażystą
miłośnikiem używanych kolczyków
ani kimkolwiek innym z kim można by mnie
skojarzyć
w zasadzie nie jestem nikim szczególnym
i chyba niczym specjalnym się nie
wyróżniam
czasem tylko nagle drętwieją mi palce
i w pół chwili robi się przeraźliwie
zimno
niepokój przechodzi w bezsennoc
ucieka poczucie bezpieczeństwa
nie lubię wizyt u lekarzy
bóli brzucha
powierzchownych zranień
strachu obaw i wstydu
najbardziej boję się umrzeć przed Rodzicami
i Tobą
na co dzień tak nie biadolę
przecież każdy wie że nie wszystko jest
grypą
nie wszystko można wyleczyć
autor
Yebiezbaniwpal
Dodano: 2009-01-29 17:44:57
Ten wiersz przeczytano 584 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
życia nie da się leczyć trzeba porostu nauczyć się
żyć pozdrawiam i nabieraj sił bo coś ci dolega a
nie pomorze lekarz
A może jeszcze coś się zmieni,musisz wierzyć.
Tak jakby cie dopadla jakas choroba nieuleczalna
powodujaca tego rodzaju przemyslenia - smuttkiem
podszyte twe slowa i niepokojem o innych ktorych
zostawisz :)))poz. mam nadzieje ze zle odczytalem i ze
wszysto wpozadku:)