Beztlen

Moje wnętrzności
osiągnęły
niebezpieczną granicę
kilku gigapaskali

Rozpięty na ramionach
rozrywany od środka
dyndam
rozglądając się dokoła
dyndam
nie mając punktu zaczepienia

pękają naczynia krwionośne
pęka skóra
pęka serce

taki popękany
jak sucha ziemia
z rozoranym ciałem
chłonę wszystkimi otwartymi ranami
tę miłość
która jeszcze na świecie pozostała

nie ma jej w powietrzu
nawet tych podręcznikowych
dwudziestu jeden procent

autor

Problematyk

Napisany: 2007-10-16 Dodano: 2007-10-16 18:01:08

Ten wiersz przeczytano 461 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie