Beztlenowcy

Oddychaj – mówią - równo, miarowo.
Gdy nie chcesz umrzeć - zrozum to wreszcie
szesnaście (góra dwadzieścia razy)
- w każdej minucie wciągnij powietrze.

Oddychaj – mówią - równo i w rytmie.
- brakiem oddechu nie skracaj życia.

Lecz

- jak tu zważać na dobre rady,
gdy świat się uparł, żeby zachwycać

i
- czasem zdarza się coś takiego,
co oddech w piersi potrafi zaprzeć

i
- pozostaje wytrzeszczyć oczy,
stać jak słup soli, milczeć. Jak w transie

chłonąć wrażenia każdą komórką
i w tym bezdechu zrozumieć to, że
większe znaczenie niż ilość wdechów

ma ile razy wstrzymujesz oddech.


Krystyna Bandera
Wiartel, 13 – 17.03.2019 r.

Po przeczytaniu komentarzy doszłam do wniosku, że myśl dałoby się zamknąć w dwóch zwrotkach. Co myślicie o takim rozwiązaniu?


Czasem przydarza się coś takiego,
co oddech w piersi potrafi zaprzeć

i
- pozostaje wytrzeszczyć oczy,
stać jak słup soli, milczeć. Jak w transie

chłonąć wrażenia każdą komórką
i w tym bezdechu zrozumieć to, że
większe znaczenie niż ilość wdechów

ma ile razy wstrzymujesz oddech.

autor

Zora2

Napisany: 2019-03-17 Dodano: 2019-03-23 17:41:35

Ten wiersz przeczytano 1712 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie