Beztroska

Grab wypuszcza delikatnie zielone pędy
Wiciokrzew pyszni się różowymi kielichami
Między nimi ukryta ścieżka, idę tamtędy
Lekkie prześwity wydają się być oknami

Chmiel wije się wokół zmurszałych ze starości pni
Jałowiec ugina się pod ciężarem owoców
Rudzik siedzący na jego czubku sobie ze mnie kpi
Krople rosy łagodnie lśnią w zachodzącym słońcu

Nie myślę o niczym, ostrożnie stawiam kroki
Upajam się harmonią, spokojem, ciszą
Powoli płynie noc ze swoim płaszczem – mrokiem
A księżyc leniwie opuszcza obłoków niszę

autor

Kasia

Dodano: 2004-07-06 15:23:43

Ten wiersz przeczytano 564 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie