Biegłam co dnia, by być blisko...
Gdy znikałam
i nie wiedział nikt
dokąd biegnę tak,
co dnia...
aż spojrzałam w przeszłość
me usta zadrżały
na smak wspomnień,
tęsknotę rzuciłam za siebie
daleko
by już nie powróciła,
nie dręczyła,
nie zabijała powoli
mnie samej...
bo pragnę Cię pamiętać takim,
jakim byłeś,
blisko mnie...
autor
samotnosc-w-sieci
Dodano: 2006-03-13 16:37:59
Ten wiersz przeczytano 572 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.