W biegu
Co słychać? Czasem zapytają.
A kiedy serce już otworzysz,
ich nie ma obok, pędzą dalej,
nowe pytania zadać skorzy.
Ty jak słup soli stoisz chwilę.
Empatia? Czy to gdzieś w przestworzach?
Czy wcześniej trzeba nabyć bilet?
Pokonać góry, lądy, morza?
Co słychać? Wiele się zdarzyło.
O wszystkim chciałbyś opowiedzieć:
małżeństwo, zdrada, rozwód, miłość.
Tyle się dzieje wokół ciebie.
Jeszcze spoglądasz zamyślony
za cieniem, który mignął w słońcu.
O coś zapytał? Chyba o nic.
Ech, życie, życie znikające…
autor
Madison
Dodano: 2016-02-11 11:28:19
Ten wiersz przeczytano 1857 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (43)
Czasem w lawinie wierszyków
Wiersz niepozorny się zdarzy,
mówiący, że pośród pragnień,
jest też potrzeba pogwarzyć.
Świetny wiersz.
Życiowy pęd jest niedościgły ... a i człowiek po
drodze się gubi.
ładne przemyślenia...smutno, a wyglądasz na
optymistkę;):) pozdrawiam serdecznie...bardzo ładny
wiersz
Dobry wiersz i zawarta w nim refleksja. Ja myślałam,
że na emeryturze będę miała sporo czasu dla siebie.
Pomyliłam się. Jestem "rozchwytywana" przez dzieci i
wnuczki. Lubią moją obecność. A ja się cieszę, że tak
mnie lubią i że cokolwiek mogę im pomóc, poradzić.
Pozdrawiam.
Dziękuję za wszystkie refleksje, a staremu za
oryginalny komentarz.
Co słychać? Jak komar powraca
i nawet nie chce krwi popić!
Kiedyś mogłem z kimś pogadać,
dziś już nie wiem jak to zrobić.
ech, właśnie tak jest... empatia to sztuka bardzo
trudna i opanowana przez niewielu... wart przeczytania
i refleksji wiersz
Pędzimy przed siebie znajomym zadajemy zdawkowe
pytania i do przodu gnamy...dobry do zastanowienia się
nad życiem...pozdrawiam serdecznie.
Dobry wiersz z trafnie wyrażoną refleksją nad
współczesnym pędem i tym, że coraz częściej mówimy, a
nie rozmawiamy ze sobą, zapominając, że słuchanie jest
częścią rozmowy.
Miłego dnia
Za szybko się żyje, za szybko znika. Niewiele po nas
pozostaje.
Świetny wiersz, Danuś, ale jakoś tak smutno się
zrobiło:(
Spokojnego, dobrego dnia.
Ściskam:***
Każdy za czymś goni, nie patrząc na innych.
Bardzo życiowa refleksja. Coraz częściej zwroty "co
słychać?" "musimy się kiedyś spotkać i pogadać" są
tylko po to by cokolwiek powiedzieć i iść dalej za
czubkiem własnego nosa.
Pozdrawiam:)