***Bo nie potrafiła***

W szponach lęku dzień za dniem
zawieszona między jawą a snem
między rozkoszą a cierpieniem
między nicością a istnieniem

Skazana na ciągłe wybieranie
na niepewność i na wahanie


W swojej masce z roku na rok
będąca sobą gdy zapada zmrok
roseśmiana w dzień a płacząca w nocy
wspierajaca inych sama potrzebując pomocy

Skazana na ciągłe udawanie
na granie, na uczuć ukrywanie


Z bólem w sercu przez życie krocząca
radości i szczęścia nie pamiętająca
wyczerpana przez miłość i niepowodzenia
bezskutecznie szukająca zapomnienia

Bo nie potrafiła w odpowiednim momencie
rozwinąć skrzydeł wolności
i odlecieć ku nieskończoności

autor

Awiw

Dodano: 2005-07-29 11:34:06

Ten wiersz przeczytano 554 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie