Bo wszystkim czego pragnę ...

W imię poezji ...

Usiądę
na plaży myśli kosmatych
i drzew budzacych współczucie
w ludziach pogodnych inaczej.
Ironicznie napiszę
tekst pisenki
wypowiedzianej zbyt późno
by żyć normalnie.
Zetnę sekatorem
myśli zakorzenione głęboko
wśród
trawy ognistej
na pozór.
Bo wszystkim czego pragnę
jest napisać wiersz
aby był on wierszem na prawdę,
nie na kłamstwa rzucane z impetem o ścianę.
Bo wszystkim czego pragnę
jest napisać wiersz
o Bogu
aby nawet on nie wstydził się powiesić go głową do góry na niebieskim sklepieniu.
Bo wszystkim czego pragnę
jest napisać wiersz
godny miana
poezji.

Bo wszystkim czego pragnę jest napisać wiersz, aby jakaś cząstka mnie siedziała obok kiedy jest mi źle...

autor

Angel

Napisany: 2004-10-25 Dodano: 2004-10-25 19:26:07

Ten wiersz przeczytano 903 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie