Ból
Człowiek się uczy na błędach,
Więc je musi popełniać.
Błędy często bolą,
Najchętniej bym ich unikał.
Ale nie da sie uniknąć nieuniknionego,
Człowiek sie wkońcu potknie,
Upadnie z łomotem,
Im szybciej sie podniesie, tym szybciej
wyzdrowieje.
Rany dają o sobie znać z każda myślą,
Jedna krótka myśl,
A rana piecze niczym posypana solą,
Ból ...
Każda rana goi się wolno,
Doprowadzaja biednego człowieka do
szału,
Głowa pęka, natłok strasznych myśli,
Jak się by tu ich pozbyć ??
Bardzo ciężko jest nie myśleć,
Człowiek zagubiony, nie wie co ma zrobić
Stara się zapomnieć,
Ale wciąż sobie to przypomina.
Zapomnieć ...
Jedyne o czym w tej chwili marzę ...
Przez całe życie byłem przezorny, a tak się dałem omamić.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.