Bolączka
Obciążasz swoją przyszłość,
wózek wypełniony drewnem
na opał, gdzie rozprzestrzeniają
się popioły.
Z opiniami różnorodności o twoim
bólu w hańbie życia.
Usiądź na szczycie drzewa i zobacz
wielki obszar, kolorową tęczę ze snu,
śmietankę duszy.
Odtańcz taniec, gdzie widownia jest
popiołem z twojego drewna.
Bogna
10.02.2017.
K.B.H.
autor
Mirabella
Dodano: 2018-02-16 15:19:42
Ten wiersz przeczytano 422 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Bardzo ciekawe i życiowe pozdrawiam serdecznie;)
Z podziwem agarom;)
spokojnie to tylko żłe chwile ładne metafory
Zastanawia, kto z czytelników poniżej (poza marcepani)
rozumie ten utwór? Te wszystkie wydmuszki i te nic
niemówiące bla, bla, bla... jest mega denerwujące.
Bogno, ekspresyjna metaforyka i mnóstwo energii,
pomimo dramatyki wersów, zawiera ten wiersz. Nie każdy
chce siedzić w loży życia - czy dlatego musi sypać
popół na swoją głowę lub zapowiedzią śmierci czy
marności świata. Dobry tekst, gratuluję Bogno.
symbolika wyjścia na szczyt drzewa - świetna - to
wyjście z epicentrum bolączek - wiersz przemawia -
bardzo.
Pełen refleksji, podoba się :) Pozdrawiam serdecznie
+++
Życie bywa różne, czasami jet takie jakiego byśmy
sobie nie życzyli.
Ciekawa jego refleksja.
Pozdrawiam:)
++:))
Dobra i życiowa refleksja i skłania do
myślenia:)pozdrawiam cieplutko:)