Brat Tadeusz
„ojczyzno, ty jesteś jak ..."
zdrowie, traciłeś na ścieżkach. mama
płakała.
szpaler, w ich rękach nie dzięcielina lecz
pała.
nie było skoków na bangi, adrenaliną
ulotki, gestapo! gestapo! krzyk. ktoś
zginął.
na ramieniu solidarnie biało-czerwona.
radość z podpisu wielkim długopisem.
wrona
jednak się zrodziła. strach, nie wróciłeś z
pracy.
gość w okularach wysłał na darmowe
wczasy.
dla szczurów paszport. wymarzona,
wymuszona
podróż do raj(ch)u. wysyłałeś paczki do
nas.
tam dowiedziałeś się, „ile cię trzeba
cenić”,
bo straciłeś. ciężko żyć z dala od
korzeni.
w wakacje autobaną bez granic powracasz
„na ojczyzny łono”. a mnie myśl
wciąż osacza,
że twój syn, mój bratanek, nie zna wieszcza
dzieła
i krew zalewa, gdy do polskiej bramki
strzela.
czuły szept
Komentarze (47)
Za @magnolia
Ciężko żyć i wtedy, i teraz. Dobry. Pozdrawiam.
Piękny, wzruszający aż do bólu, jesteś WIELKI! dziś
takich jest mało, liczą się inne wartości i mnie to
też boli...z serca pozdrawiam i dziękuję za wspaniały
komentarz, tak bardzo dziękuję ....:)))
Akurat jestem takim jednym co dużo miałby do
przekazania,ale wyjątkowo nie mam nastroju do takiego
tematu,chociaż bardzo ciekawy wiersz i widać że więcej
mi podobnych przypadków się melduje...powodzenia
Poruszyles temat, emigracji, ludzi, ktorzy wyjezdzaja
z kraju w roznych okolicznosciach i z roznych powodow.
Bardzo ciekawie przedstawiles ten trudny temat. Powiem
tylko jedno, nie jest latwo zyc w swiecie dzisiaj
nigdzie, taka prawda.
Pozdrawiam cieplo.
...Kraju Mój Kochany zawsze będę wracał do
ciebie...choć byłem ...wygnanym.. pozdrawiam
Bardzo dobry wiersz,smutna rzeczywistość,
ale prawdziwa.Pozdrawiam serdecznie.
Świetny - tylko tyle i...aż!
to rodzaj wiersza, który trzeba czytać uważnie i do
którego się wraca
pozdrawiam
Prawda o życiu Polaków.Historia lubi się powtarzac.
prawdziwa treść... w 100%
przemawiający....pozdrawiam...
Porusza od początku do końca.
Podziwiam.
Pozdrawiam, +!
Będę wracać do tego wiersza. Absolutnie. Dziękuję.
Podpisuję się pod każdym wersem w tym wierszu.
ciekawie ujęte myśli tak to było i nic już nie wróci
tamtego czasu ,ale znam ludzi którzy mimo tylu lat po
wojnie pięknie władają językiem nauczyli dzieci gdzie
ich korzenie myślę że to zależy od człowieka poczucia
kim jest naprawdę, można wiele zapomnieć ale nie tego
jaka płynie krew w żyłach .