oknówki

Do dziś chetnie obserwuje jaskólki i jezyki...
uwielbiam je i ciesze sie,kiedy miasto dba, by mialy
gdzie budowac gniazda

Warto poczytać Twoje wiersze.

wcale sie nie dziwie, ze te "foliowki w oknach",
odstraszaja i chyba nie tylko ptaki. Nie ma u mnie
jaskolek, szkoda.
Pozdrawiam .

Podoba mi sie . Pozdrawiam.

Przyroda nie wybaczy poniżenia...też ma swój honor.

Przykra ta świadomość, ta prawda jest przygnębiająca,
pozdrawiam:)

Oj, żal dawnych czasów i jaskółek... Bo może jedna
wiosny nie uczyni, ale jak nie będzie żadnej...?

oj żal, żal tych latających cudów,jest ich coraz
mniej. a i przyroda sie zmienia.

Plazmy nie posiadam, więc bezskutecznie poszukuje
jaskółek, których niestety nie ma(tutaj)a pogodę
przewioduje według wrażliwości (moich)stawów, ale
wiersz bardzo w porzadku i lubię takie właśnie małe,
nowoczesne cudeńka, które mają dużo do powiedzenia.

Czytając Twój wiersz zastanawiałam się kiedy ja
ostatni raz widziałam jaskółkę mhmmmmmmm i wiesz co że
nie pamiętam...smutne to lecz prawdziwe ... coś znika
z naszego życia a my nawet tego nie zauważamy...teraz
już wiem że będę musiała w tym roku zobaczyć jaskółki
przecież one były zawsze...dziękuję i pozdrawiam
serdecznie:)

bardzo oryginalny wiersz...zapraszam w moje
rejony...przyroda jeszcze kwitnie...jest co podziwiać

A u mnie na łąkach tak pieknie dzisiaj słowiki
spiewały. Piękniejsze niż oknówki.

katastroficzny wiersz ;-) prawie apokalipsa ;-) na
całe szczęście wystarczy ruszyć się za miasto i tam
nadal przyroda opowiada własną historię... i mnie i
Tobie :-)

Bezmyślność ludzka prowadzi do cierpienia zwierząt:(
Tak niestety bywa,dobrze że istnieją jeszcze ludzie z
sercem i pomagają zwracając uwagę i swoimi czynami dla
dobra tych biednych istot.

Ciekawie... przyroda wszak nie obroni się sama:)